Kelimeler geçiyor başımın üzerinden
Vakit yok ki birini tutup göğsüme koysam
Vakit yok bir ruh sarsam kafamdaki soruya
Uzayın boşluğunda alelade bir kaya
Ne lazım gelir ruhtan daha fazla insana
Bir hevesle kan desem şiir bozulur çünkü
Damarlardan boşanır kekemeliğin azmi
Dilde ayak izleri hayra yorulmuş düşün
Şiirden hangi yöne göçüp gittiği belli
Elimizde âdemden kalma bir eksik mısra
Vezni çok pişmanlıktan sonu “eyvah” redifli
Sana güncel performans cetvelimden seslenip
Ne desem de içinin çeşmeleri açılsa
Gerilese korkular karanlık saydam olsa
Ortamızda oturan bir oğula sevinsek
Sabahlarımız olsa sofralar etrafında
Bilsek bizi kimseler asla kandırmayacak
Elimizi indirsek kalbimizle hemzemin
Küsmeden aramızdan akıp geçen zamana
Bak masada hıncım var daha suyu üstünde
Göğsümüzde köşeli adaptasyon sorunu
Bir bardak hilesiz çay bilsen ne kadar uzak
Kafamızda dünyaya çok şaşırmış bir balık
Bir balık önce yemle tekneye çıkarılmış
Resimleri çekilip sulara bırakılmış