Her şey kendiliğinden düzelsin istiyordum,
Dilemeden çözülsün demir kapının sırrı.
“Yazılmasa olurmuş” denen her şey silinsin.
Kurtulup dile gelsin susanların nasırı.
Yola huzursuzluktan başka nereden çıkılır?
Çirkin resimlerimden yavuz bir zırh edindim.
Men edenmiş gözüme hayali cazip kılan.
Duyduğum kadar bile söylemekten çekindim.
Neyi hak ettim desem elimde suçu kaldı.
Tez yollara dert oldu ağdalı gezginliğim.
Kutusundan çıkınca hiçbir yere sığmayan
İşte; bu benim, bu da yetmeyen zenginliğim.
Her günahın yükünün altına omuz koyup
İçimi yunmak için başka vesilelerle
İyi kelimelerin kalbini kurcaladım,
Kalbimi kurcaladım iyi kelimelerle.
Olmadı, olmayacak bana nasip değilmiş.
İyisi sanıyorduk bugünmüş en karası.
Ağzımdaki lokmaya kanımdan tat katıyor
Bedeli ödenmemiş idd’anın dil yarası.
Eski insan “bitirdi” dermiş ölenler için.
Alındı almak için elinden gelmeyeni.
Terimin düşmediği hasat bahçelerinde
Ben zamanı öldürdüm, ölüm zamanla beni.
Bu yazı yorumlara kapalı.