Çaresiz

Sırtımda yük seni bilmek denen şey.
Çünkü, şişmanlar burada sadece garson olabilir.
Çok dikkatli bakarsan tökezlenir ayağı.
Haplar tam vaktinde, kesinlikle alınmalı.
Böylesine kötü korkmak ölümden,
Gün boyu izlemek, sakince kendi çürüyüşünü,
Patolojik kökenleriyle birlikte
Bir sorun olarak tanımlanmalı.

Dövüşmeye yaramıyor iyiliğin elleri.
Kısık bir ses ile sadece alkış,
Vahlanmak mı tebrik mi anlaşılmayan.
Delilikle doluyor aramızdaki her boşluk,
Sessizliğe çekilmiş gerginlikle.
Çiçekleri her sabah korkutuyor güneş,
Suların, normalinden hışımla deveranı…
Tam kulak kesilmesi gereken anda
Kekeliyor dalgınlıktan vaizler.

Sen ona bakma amcası, büyüyünce değişir.
Kulakları değişir zaten, bakma elmacık kemikleri…
Bir gün terlemekten vazgeçince elleri,
Boyunu büyütünce yanılgısının,
İlk defa itilince bir merdiven köşesinden,
Görünce ne kirli yerler var halıların altında,
Değişir o zaman ve vazgeçer
Erken saatlerinde günün
Kuş sesi toplamaktan.
Ya da gizler bizden
En azından