Yurdumun rızkını erken tükettim.“Göç burdan” diyorlar, göçemiyorum.Bu murdar çeşmeye kadar sabrettim,“İç burdan” diyorlar, içemiyorum. İçime söylüyor en kötü sesim,Sarp yokuştan önce bitti nefesim,Döküldü süslerim, söndü…
Kan tartan teraziler gölgesine denk düşen,Akidesi bozulmuş bu şekerci dükkanıAçılıyor her sabah, bugün son günmüş gibi.Sahibi, ellerini evinde unutuyor.Evinde unutuyor memleket özlemini.Satılmayan şeyleri dükkana getirmiyor.…
Benden, bu saatten sonra, O dedikleri adam çıkmaz, Bunu baştan söyleyeyim. Meramım sığmaz benim o daracık gömleğe. Vazgeçemem üzümün bağına merakımdan. Müdavimlerin el arkasından Kuytu…
sen değilsen başkaca kimdirdurgun suların aklını karıştıranhevesli kuş dolduran sabah vakti göklerikahramanları uzun yolculuklara çağıransana açıklarını bastırmak içinbaşparmak tadının hemen altındankendi etine meylediyor bebeklerne umut…
İçimde aniden bir tel geriliyorBunu kiminle paylaşmalıyımUzaklardan nal sesleri dilenerek gizliceBoynuma kolye diye yaralar diziyorumSevgilim nasipsiz bir yağmur arkasındaŞubat sonu yaraları ovarıyor eliyleGüleç çocukluklarını uykuya…
Psikolog baskısı dilimi törpülüyor.Eksik kelimeleri demirden yontuyorum.Uykumu bırakarak dikenli tellerindeKendime dönüyorum gecenin meydanından.Hücumdan hemen önce uykum hücum borusu.Caddelerde önceki günün silik öfkesi.Uyanmadan camdan ve betondan…
Uzun bir mağara uykusundan uyanmış gibiTedirgin iniyorum şehrin damarlarına.Gümüş paralarımdan değil,Beni yorgunluğumdan tanıyacaklar.Yeni bir tehdit ile sınayacaklar her sabah.Oysa kurallar, yasalar, iddialar değil,Bana sadece merhamet…
Her şey kendiliğinden düzelsin istiyordum,Dilemeden çözülsün demir kapının sırrı.“Yazılmasa olurmuş” denen her şey silinsin.Kurtulup dile gelsin susanların nasırı. Yola huzursuzluktan başka nereden çıkılır?Çirkin resimlerimden yavuz…
Her şeyi ama her şeyiOlması gereken yegane yere karşıUmut bırakmayacak kadarKüstürdükten sonra başladıHava misali soluduğumuzBu büyük yorgunluk. Önce taşlaşmış topraktanYaşlı ellerine geçerek köylülerinNasır olan,Sonra taş…
Ellerim düşmana benziyor artık.Birden kirleniyor neye dokunsam.Üstümde göklerin kırgın bakışı,Ekmeğin nefreti, suyun laneti…Kurduğum sofradan tiksiniyorum. Başbaşa kalınca sahte tenhadaDünyayla ben kalkıp birbirimizdenBirer lokma aldık ağız…