Yazar: Enes ÖKSÜZ

Küsmekten başka bir tepki koyamıyorum hayata karşı. Kozum biteli çok oldu, elim yıkık. Bütün şehirler benden büyük, Beldeler, bankalar, resmi kurumlar… Ve umudun sadece sallamaya…

I. sana “dünya bir küçük endişedir” demiştim. öyleydi aslında en başta. sonradan gittikçe kötüledi her şey. bir çay ocağının önünde, sigaralı balkonunda evin akşam vakti,…

Bir kâğıt en fazla yedi defa katlanır Üstüne iyi bir şiir yazılmamışsa Gün ancak ikindide kendini bulur Önce hevesti bunu saymayız Yeterince pişmansan o zaman…

Kör bir yılanın ya daKüçük bir serçenin bileKolayca üstesinden gelebildiğiBu yaşama işiNasıl da bu kadar büyüdü gözümüzdeNe zaman bu kadar karmaşıklaştı daGalip bir hükümdar gibiŞartlarını…

Arka balkonundaHavluları asılı sevgilimin evininYollarında parke taşı döşeliŞarkımızın bir bacağı kısaYeminimiz iki buçuk köşeliBu semte gökten haber düştü düşeliCenaze evi için iki kap yemekGüvey evine…

Güneşe karşı isli camların forsu Yatıştırmıyor kalbimi Yetiştirmiyor içime rüzgâr Bir serinlik Çünkü kefili yok samimiyetin Ne nankör ve asil, ne sönük ve sadık Hiç…

I. Hepimiz Yalnızlık balonları içindeyiz sevgilim! Sansam da değmiyor ellerim ellerine. Bütün sakinleri bu şehrin, Bütün dalgınları, bütün habercileri… Yalancı heyecanlarla boyayıp yüzümüzü Kürsüye çıkıyoruz.…

Yok ki egzersizimiz yaşamak hususunda Ondandır böyle şaşırıp kaldığımız Keder yemişleriyle hazırlanan sofralar Kirli camlar ardında hevesimiz gökyüzü Biraz acı tecrübe kar sanıp çaldığımız Uymadı…

Gözlerim bu denklemi saptırıyor olmalıHer şey bu kadar karmaşık olamaz Yoksa su yüzüne çıkar tüm anlamsızlığıylaKırmızı ışık beklemenin sabırsızlığındanHataya sürüklenişimizYitik eşyalar ofisindeki sonsuz bekleyişimiz faydasızAceleciliğimiz…

Ellerin bir iç deniz kokusundan uzanmış Gözlerin efsane ufukları arıyor Ulu orta yıldızlanmış bir ağustos gecesi Şarkılar söylüyorsun çocukça tınılardan Gözlerinde delilsiz bir intihar şüphesi…