Edilgen

Nerden, ne kadar hayret getirsem yetmeyecek,
Görmeye özendikçe kısa kelimelerden.
Beni bunla barıştır, çok yakın duruyoruz.
Birazını gördüm de tamamı yetmeyecek.
Haşyetten sessizlikler yontarak dişlerimle,
Mirası yıkıp seni dilime katıyorum.

Arayıp bulunacak bir orta yol yok bunda.
Yedi yorgan altında, beni kim tanıyacak,
Yedi karar altında, yedi gök, yedi gömlek…
Yapsam, eksik kalacak, bıraksam zaten eksik.
Sen, “söyle” dediğinden beri tutuldu dilim.
Verilene kibarca iade talep ettim.

Çizgi, kendi belini büküyor dönmek için,
Rakamlar büyüdükçe sıfıra özeniyor.
Her çukurla tümseği eşitliyor kesinlik.
Yola, yolun sonundan çıkan yolcunun sesi
“Yürü” diyormuş bana; ben yolun tövbesiyim.