Gözlerim bu denklemi saptırıyor olmalı
Her şey bu kadar karmaşık olamaz
Yoksa su yüzüne çıkar tüm anlamsızlığıyla
Kırmızı ışık beklemenin sabırsızlığından
Hataya sürüklenişimiz
Yitik eşyalar ofisindeki sonsuz bekleyişimiz faydasız
Aceleciliğimiz karmaşık
Sil yüzünden diyorum bu saçma tebessümü
Bankacından yüzünde ruj lekesi gibi kalan
Adımlar küçük diyorum sözler sakin şiir kısa
İyilik pahalı kravatlar misali boynumuza ilişik
İçimize sinmiyor içler dışlar çarpımı
Kaosu yadırgatmıyor zaman
Bunu saygı saymadan sıyrılmalıyız
Bunalımlı toprakta kök salıyor ağaçlar
Meyveleri içlerine büyüyor
Cesur olan saygısız, korkak olan lütufkâr
Güvenlik sağlıyor bozulmuş ruh sağlığı
Kabuğunu somadan çıkarmadan çekirdeğini
Tam olarak olduğun gibi
Hatta olageldiğin gibi çokça uzun zamandır
İfadesiz bir suratla kahramanlar ufkuna
Tarihi abartmadan tapınmadan matematiğe
Eskimeyen bir bakış ile
Basite indirgiyorum seni hayat
Mümkün olanın en basitine
İkilik sayı sistemine
‘bir’ varmışız
Yokmuşuz ‘sıfır’
Bu yazı yorumlara kapalı.