Ellerin bir iç deniz kokusundan uzanmış
Gözlerin efsane ufukları arıyor
Ulu orta yıldızlanmış bir ağustos gecesi
Şarkılar söylüyorsun çocukça tınılardan
Gözlerinde delilsiz bir intihar şüphesi
Bir hayli yanılmışız hiç farkında olmadan
Biz seninle yanlış bir şiirin içindeyiz
Çıkış yok buradan birimiz için
Şarkılar bitsin diye bekliyoruz sadece
Çaylar bitsin
Öykü bitsin
Ve biri kalkıp söndürsün şu karanlığı
En çok da kendimizi kandırdığımız
Çıksın meydana kimin neyi bildiği
Ve dağılsın ortaya kaypaklığımız
Sen gül ve geç fazlaca aldırmadan
Fazlaca aldırmadan içimdeki yüklerden
Gör gül ve geç kötü bir fıkra gibi
Yarın utanacağın gereksiz bir hatıra
Bu yanlış şiirden seni
Yolculayışım hakkında
Bu yazı yorumlara kapalı.