Yitiren

Her işin bir hayır tutan içini,
Görmek mesleğimdi, göremez oldum.
Ak kara demeden günün saçını,
Örmek mesleğimdi, öremez oldum.

Gök bile akıyor, kuş heyecanı,
Bir yanı tutuşmuş, telaş hayvanı.
Menzilden menzile bu fani canı,
Yormak mesleğimdi, yoramaz oldum.

Bıçak sapladığım bir razı sine,
Ne kana bulaştım, ne top sesine.
Afakı dibime çekercesine,
Sürmek mesleğimdi, süremez oldum.

Sular nasıl uzak, toz örttü dünü,
Alnım çok yüksekte, sildi bugünü.
Güneşle incelen yerinden günü,
Kırmak mesleğimdi, kıramaz oldum.

Tedbiren cebimde altın buzağı,
Gözümde düzledim ovayı, dağı.
Sofrada üzümün geldiği bağı,
Sormak mesleğimdi, soramaz oldum.

Mide ve kan ile geçtim yazından,
Kışından yük aldım, bela azından.
Kükreyen hayvanı tam boğazından,
Vurmak mesleğimdi, vuramaz oldum.

Günler bizim olsun, geceler sizin,
Gündüzden geceden silindi izin.
Yüzünden başka şey beklemeksizin,
Vermek mesleğimdi, veremez oldum.

O büyük yokuştan bu kolay düze,
Bahardan dolaşıp ulaştım güze.
Sayılı günlerde senle yüz yüze,
Durmak mesleğimdi, duramaz oldum.

Yüklerim hediye mezar kurduna,
Hiç kimse gelmiyor, bakma ardına.
Yola ilk çıktığım ata yurduna,
Varmak mesleğimdi, varamaz oldum.