Rıza

Gördüm ve geçtim, evet, ama çok bağlanmadım.
Günler gördüm, yağmurdan kendini buruşturan.
Bir elimle tutundum, bir elimde istiğna.
Ben yürüdüm, damarda yürüdü ömrün kanı.
Anneler bile gördüm kızlarının gözünde
Ne bahanelerle yine kendini seven,
Her oğul bir babanın dünyadan intikamı.

Gördüm ve geçtim, evet, dilimde tadı kaldı.
O sonsuz mavilikle çürüyenden utandım.
Tam olmaya çok yakın, uçlarından budanmış.
Olacak sandırınmakla kurulan namı büyük.
Ben yükseldim olmadı, o da tam alçalmadı.
O çok sevdi, ben değil, o gelmişti, ben kaldım.

Gördüm ve geçtim, evet, içimde bir çocuk yok.
Sevildim ve hiçbir şey büyümedi göğsümde.
Fakat, sevince başka ışımıştı gölgeler.
Sevince, kime doğru akıyordu sularım…
Alışınca geçmeden devirenin heybeti.

Gördüm ve geçtim, evet, heybetli hükümdarın
Yerle yeksan ettiği şehrin sokaklarında
Süslerini düşürüp nasıl dilendiğini.
Başında eskilerden bahseden kalabalık.

Gördüm ve geçtim, evet, bir bal kokusu vardı.
Peteği bulanların haberlerini duydum.
Yüklerimden kurtulsam ben de arayacaktım.

Gördüm ve geçtim, evet, hayra yordum hepsini.
Ben razıyım ışığın altında görünenden.

Gördüm ve geçtim, evet, gördüm ve geçtim razı.