“Sanki o” diyorum, hemen sapıyor sonra.
Cömertiğim bile şüpheden delik deşik.
Aklımda senaryo ile girsem bile mağaraya
Bana kimse seslenmez çünkü planım var.
Ayakkabılarım, yerle aramda, tabanıma yapışık.
Çünkü ayrışmıyor cürufum, burnum körelmiyor.
Eksik dilde taze mezar acemiliği baskın.
Olur da inerse, ben de yükselirim şüphesiz.
Suyun ne kadarı deniz, kumun ne kadarı çölse,
Adını, değişmeye zorlayarak her şeyin içinden,
Gözüm bozuk, tövbe çağından bile uzak.
Hırkam ancak alnımı gizleyecek.
Sadece, ilki zor cinayetlerin, gerisi kolay.
Bir kez unutsan rüyanı gerisi hemen gelir.
Bugün de ölmesem, gayet sıradan bir olay.
Aritmetik ortalamayı asla tehdit etmeyen,
Yani, yok gibi değil fakat vardan da uzak.
İyimserliğim bile bütün senin merhametinden.
Bana seslenmesen de olur, duyduğunu bileyim.
Varsa, boş vakitlerinde geçtiğini adımın.
Herkesçe ertelenen rehavet kucağımda,
En kötüsü bende mi kişisel tarihlerin.
İyimserliğim bile bütün senin merhametinden.
Namın büyük, sofrandan yiyeni zayi etmezsin.
Bu yazı yorumlara kapalı.